Bir adım atarsın sadece; yolun sonunu düşünmeden
bazen o yolun nereye gittiğini dahi bilmeden. Önemli de değildir bu zamana
kadarki bildikleri yenilgisi olan biri için bilmek. Önemli olan yeniden o ilk
adımı atabilmektir.
Çünkü yaşanmışlığın ağırlığı vardır o adımda, tüm
yaşanmışlıkları kaldırabilirsen, dayanabilirse dizlerin ve yüreğindeki
cenazenin senle birlikte çürümesine izin vermezsen, gömersen, bir kaktüs için
can suyuna gerek olmadığını bilirsen, başlayabilirsin yeniden.
Geçmişi unutma isteğidir yeniden başlamak ve en
büyük yalanıdır insanın “geçmişimden pişman değilim” demesi. Bir engele
rastlamadıkları müddetçe fizik kuralı sabittir hareket halindekiler için… devam
edersin yola, yürürsün… ve yürürken boşaltırsın zihnini, gözlerini kapadığında silersin
geçmişini. Beklide ilk defa salt en duru duygularla kendini o zaman bulursun.
Daha önce tatmadığın bir hazzı duyarsın benliğinde,
yüzün güneşe dönük ve gözlerin kapalı, kılavuzun yüreğinden gelen aydınlıktır.
İzini sürersin evvelden eksik kalanların,
tamamlanamayanların…
Ve bu sefer ne bakakalırsın giden geminin ardından
ne de küsersin gökyüzüne uçurtman kaçtığı için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder